De vorige eigenaar heeft ons laatst een berichtje via Facebook gestuurd dat we wettelijk verplicht zijn het grasland rondom het huis te onderhouden. Dit is noodzakelijk omdat de droge zomers tot bosbranden kunnen leiden. Hij had wel iemand voor ons en vandaag is zijn voormalige tuinman met een tractor aan het werk om in drie ochtenden ons perceel weer veilig en toegankelijk te maken. En wat groeit dat gras snel hier. Twee maanden geleden was alles nog kort en nu staat het wel een meter hoog. In principe volstaat één maaibeurt per jaar, mits je deze beurt niet te vroeg in het voorjaar doet.

Mr. Nicola Gras
Mr. Nicola Gras hebben we hem genoemd in ons telefoonboek. We maken kennis met hem zodra hij van z’n tractor afstapt. Ons Italiaans is nog steeds belabberd, het gaat allemaal veel te snel voor ons. We stellen ons voor en bedanken hem voor het werk. Direct leren we weer 1 woordje en dat zullen we niet snel vergeten: “Grassi” betekend “vet” en onze rondbuikige tuinman op de tractor rolt bijna schuddebuikend over het gras als wij hem de telefoon laten zien waar hij te boek staat als Nicola Gras. We wijzen snel een gras sprietje aan en zeggen: ‘gras, gras’. Haha, hij komt niet meer bij.

Alles draait om vertrouwen
We rekenen de espressino (het is geen cappuccino en ook geen macchiato, maar wel heerlijk) en latte di mandorla (frisse mix van amandelmelk en water) af, en lopen het pleintje van Ceglie Messapica op. We hadden deze morgen met Gianfranco van masseria Genovese afgesproken, hij heeft aangegeven voor ons de bouw te begeleiden. Als bouwkundig ingenieur met een groot netwerk blijkt hij onze reddingsboei. Het gaat allemaal om vertrouwen in Italië, we zullen weinig aanwezig zijn tijdens de bouw en we hebben personen nodig diedi fiduciazijn. Binnen het Italiaanse systeem wordt het vertrouwen normaliter niet beschaamd, zo is ons verteld. De Europese Commissie kijkt natuurlijk met argusogen naar de Italiaanse regering en hopelijk hebben de financiële markten wel dat vertrouwen in de huidige Italiaanse koers omdi fiduciate onderbouwen.

Unesco werelderfgoedlijst
We hadden de verbouwingsklus rijkelijk onderschat bij ons vorige bezoek. De trullo dient zoveel mogelijk in oude staat te blijven. We hebben te maken met een huistype dat op de Unesco werelderfgoedlijst staat. De boerenwoning voldoet perfect om 3 badkamers en 3 slaapkamers te realiseren met in het midden een grote gezamelijke ruimte waar ook gekookt wordt. Het draait toch allemaal om de Italiaanse keuken nietwaar? Orecchiette “kleine oortjes” pasta maken of de pizzaoven testen die naast de haard in de trulli staat te wachten op ons. Dagdromen is heel makkelijk in deze sprookjesachtige omgeving.Back to reality. Voordat er hier ooit gekookt gaat worden, dienen we decisterno(waterput) te checken maar ook alle elektra en afvoeren te plaatsen.

Het eerste wat we nodig hebben is een sceptic tank met voldoende capaciteit. De Griekse schoonbroer (zeerdi fiducia) heeft een ingenieursbureau in Ceglie Messapica en maakt binnen een paar dagen een complete electriciteits- en loodgietersplan en tekent de afvoeren in. Het zal niet makkelijk zijn met een vrachtwagen gevuld met bouwmaterialen tot aan ons huisje te komen, de smalle boerenwegen zijn niet gemaakt voor vrachtwagens.

De grote verhuiswagen die over 2 maanden van Nederland naar Martina Franca rijdt zal sowieso niet tot aan de voordeur komen.Tempo al tempo, alles op z’n tijd, maar nog belangrijker:chi trova un amico, trova un Tesoro.Wie een vriend vindt, vindt een schat. De hulp die ons geboden wordt, is wellicht nog het mooiste van alles wat we hier gevonden hebben in Puglia.